چرا داریوش فرهنگ کم کار است؟

داریوش فرهنگ با بیان اینکه هشت سال است فیلمی نساخته، گفت: همواره پیشنهادهای زیادی مطرح شده که بودجه‌های بالایی هم داشتند اما مسئله اینجاست که آن موضوعات، فیلم‌های دلخواه من نبودند تا سلیقه و عقیده من در آن‌ها جاری شود. تعداد زیادی فیلمنامه و طرح‌ مختلف دارم اما حاضر نیستم فیلمی بسازم که مطابق عقاید من نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بازیگری هم این حساسیت وجود دارد و گزیده کار می‌کنم و به دنبال نقش‌های متفاوت هستم.

به گزارش ایسنا، چهارمین جلسه «کارگاه بازیگری و کارگردانی در سینما» با حضور داریوش فرهنگ عصر روز گذشته ۱۰ دی ماه در سالن فردوس «موزه سینمای ایران» برگزار شد.

داریوش فرهنگ در ابتدای سخنان خود با تاکید بر نقش تکنیک در سینما گفت: باید به مسائل و آموزه‌های تکنیکی در سینما توجه کرد و از این منظر سینما به بازی فوتبال شباهت دارد. در این ورزش نیز مباحثی تکنیکی وجود دارد که تیم‌ها با به کار گیری آن در پی این هستند که چگونه گل بزنند و گلی دریافت نکنند. این دو تکنیک باید در سینما نیز مورد توجه باشند و نکته مهم اینجاست که این دو، لازم و ملزوم یکدیگر هستند.

وی با بیان اینکه در ساخت فیلم باید به فضاسازی به صورت ویژه توجه کرد، ادامه داد: زمانی که دانشجو بودم آرزو داشتم محیطی همچون این کارگاه برای ما وجود داشته باشد تا بتوانیم با ابزار و تجهیزات کار کرده و در یک جمع مشتاق حضور داشته باشیم. آن زمان ما پنجاه نفر بودیم که تنها چهار نفر در این حرفه ماندگار شدند. بهتر این است که اگر علاقه به این حرفه ندارید، آن را رها کرده و به سراغ شغل دیگر بروید.

نورپردازی وظیفه فیلمبردار است

کارگردان فیلم «طلسم» افزود: باید به صورت دائم به دنبال ایجاد هیجان و جذابیت در قصه بود تا مخاطب همچنان به ادامه قصه مشتاق باشد. کارگردان باید به موارد مختلف از جمله شرایط جوی و نوری کاملا توجه داشته باشد. باید به جای دوربین و حرکت دوربین و خط فرضی نیز به صورت دقیق توجه کند.

فرهنگ با بیان اینکه نورپردازی وظیفه فیلمبردار است، گفت: باید فردی را به عنوان فیلمبردار انتخاب کنیم که کاملا نسبت به سلیقه او آگاه هستیم. نور می‌تواند هر صحنه را دراماتیک‌تر کند و کاربردهای مختلفی مانند بازنمایی اضطراب را داشته باشد. در قدیم فیلمبردار مسئول کیفیت نهایی یک صحنه بود و درباره آن تصمیم می‌گرفت اما امروزه مسیر فیلمبرداری و صدابرداری با پیشرفت تکنولوژی عوض شده است.

وی با بیان اینکه وجود هماهنگی میان فیلمبردار و صدابردار نکته مهمی است، افزود: همیشه راه حلی برای یک صحنه وجود دارد. برای مثال زمانی که لنز واید است و تجهیزات صدابردار در قاب دیده می‌شود، حتما می‌توان برای آن تدبیری اندیشید.

معمولی بودن دستاورد ندارد

فرهنگ با بیان اینکه معمولی بودن در زندگی و فعالیت هنری دستاوردی به همراه ندارد، گفت: افراد معمولی خیلی زود از گردونه رقابت در سینما خارج می‌شوند و در نتیجه یک فیلمساز باید دارای نگاهی ویژه و خاص باشد.

در ادامه این کارگاه نکاتی درباره بازیگری، کارگردانی و شیوه دکوپاژ یک پلان مطرح شد و هنرجویان به صورت عملی تمرین‌هایی را انجام دادند.

به دنبال نقش های متفاوت هستم

فرهنگ با بیان اینکه هشت سال است فیلمی نساخته، بیان داشت: همواره پیشنهادهای زیادی مطرح شده که بودجه‌های بالایی هم داشتند اما مسئله اینجاست که آن موضوعات، فیلم‌های دلخواه من نبودند تا سلیقه و عقیده من در آن‌ها جاری شود. تعداد زیادی فیلمنامه و طرح‌ مختلف دارم اما حاضر نیستم فیلمی بسازم که مطابق عقاید من نیست. در بازیگری هم این حساسیت وجود دارد و گزیده کار می‌کنم و به دنبال نقش‌های متفاوت هستم.

فرهنگ یادآور شد: من به چارلی چاپلین علاقه بسیاری دارم و دیروز مجدد فیلم «دیکتاتور بزرگ» را تماشا کردم. در صحنه سخنرانی این فیلم، تنها چند واژه به صورت  واضح شنیده می‌شود که یکی از آن‌ها این است: بیاید بجنگیم تا دیگران آزاد باشند! غزه با خاک یکسان شده و هیچ فریادرسی نیست.

پلان‌های هیجان انگیز در سینما

فرهنگ با بیان اینکه همه از هم می‌آموزیم، ادامه داد: من از صحبت‌هایی که در کتاب‌ها و فضای مجازی یافت می‌شود، در این جلسات استفاده نکردم و به سراغ مواردی رفتم که «در لحظه» پیش می‌آمد. چراکه از اتفاق‌های اینچنینی بسیار بیشتر می‌توان آموخت و عمده مباحث موجود در منابع دیگر، به مسائلی بسیار پیش پا افتاده اشاره دارند. در سینما همواره باید به دنبال این بود که چگونه می‌توان یک پلان را لذت بخش و هیجان‌انگیزتر نشان داد. من ۱۲ فیلم سینمایی و ۱۲ سریال ساخته ام، ولی در میان آن‌ها تنها سه اثر را می‌توانم انتخاب کنم که مورد علاقه‌ام باشند. «طلسم»، «دو فیلم با یک بلیط»و «یک گزارش واقعی».

اصل اول شناخت درام است

وی با اشاره به این نکته که به اندازه تعداد کارگردان‌ها، نقطه نظر و روش‌های متفاوت وجود دارد، گفت: برای مثال، استاد کیارستمی دوربین را از اول تا آخر سکانس روی دو نفر متمرکز می‌کند و اتفاقا جواب هم می‌گیرد اما من این کار را نمی‌کنم. برخی فیلمنامه‌هایی می‌نویسند که از زندگی خود در آن استفاده می کنند در حالی که این مسئله اهمیتی ندارد. اصل اول شناخت درام است که آن نیز از تئاتر وارد سینما شده است. در ایران و در سال‌های گذشته، سینمای آزاد افرادی همچون کیانوش عیاری را تقدیم سینمای ایران کرد و برخی نیز غرق در شیوه‌های مختلف شدند و دستاوردی نداشتند.

وی ادامه داد: گدار می‌گفت سینما اسلحه‌ای است که در هر ۲۴ ثانیه ۲۴ تیر شلیک می‌کند. آن زمان ما فکر می‌کردیم که او چقدر تعبیر جالبی را به کار برده است. اما مسئله این است که این صحبت‌ها دوام ندارد و گدار نیز حرف خود را پس گرفت. هیچکاک فیلمی به نام طناب را ساخت که کل فیلم در پلان بود. در صورتی که در سینما مونتاژ وجود دارد و باید دست به حذف زد. این روزها سینما وارد مرحله جدیدی شده چراکه هوش مصنوعی نیز به آن اضافه شده است.

هیچکاک مخاطب خود را غافل‌گیر نمی‌کند

فرهنگ درباره آلفرد هیچکاک و نفس او در تاریخ سینما گفت: او تسلط زیادی روی عناصر کلاسیک داشت و کار خود را با ساخت فیلم‌های کوتاه آغاز کرد. مسعود فراستی کتابی به نام «همیشه استاد» را درباره او دارد که اثر خوبی است و خواندن آن را به دیگران توصیه می‌کنم. بسیاری از بزرگان سینما، این هنر را از او آموختند که آخرین نمونه آن مارتین اسکورسیزی است که خود استاد بزرگی به شمار می‌رود. هیچکاک به ما می آموزد چگونه می‌توان قصه را هیجان انگیز روایت کرد. او صحنه قتل را بدون نشان دادن چاقو و در ۷۶ پلان نشان داده است که از نبوغ او سرچشمه می‌گیرد.

وی ادامه داد: سینمای هیچکاک برای سینماگران و مخاطبان آموزنده و تعلیمی بود. برای من جالب است که چرا مردم از مقوله ترس در سینما استقبال می‌کنند. در فیلم «رز زرد» نیز لحظاتی وجود داشت که در پرداخت آن از هیچکاک الهام گرفتم. همچنین باید دانست که دلهره با غافل گیری متفاوت است و هیچکاک هیچ وقت مخاطب خود را غافل‌گیر نمی‌کند.

کارگاه بازیگری و کارگردانی در سینما با حضور اعضا باشگاه مخاطبان موزه سینما در مدت زمان چهار ساعت در این مجموعه فرهنگی تاریخی به طول انجامید.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: داریوش فرهنگ دفاع مقدس جشنواره فیلم فجر 1402 جشنواره های فجر 1402 خاموشي داریوش فرهنگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۲۰۱۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مست عشق، ماجرای یک تابوشکنی در سینما

در شرایطی که تصور می‌شد ذائقه مخاطبان به سمت موضوعات سطحی و صرفاً خنده‌دار بودن به هر قیمتی رفته، اما مست عشق نشان داد که اگر سوژه‌های غیرکمدی به درستی کاویده و انتخاب شوند، جا برای استقبال گیشه از آنها باز است. - اخبار فرهنگی -

خبرگزاری تسنیم - گروه فرهنگی مروری بر ساخت آثار سینمایی در چند سال اخیر، یک حقیقت مهم را فاش می‌کند و آنهم اقبال خوب مخاطبان از فیلم‌های کمدی است. فروش بالای آثار طنز در چند سال اخیر، این پیام را به سینماگران داد که ساخت فیلم‌های کمدی می‌تواند تضمین‌کننده بازگشت هزینه‌های تولید آن باشد.

اوج این اتفاق را می‌توان در سال 1402 دید؛ جایی که کمدی‌ها نبض گیشه را به دست گرفتند و سهم بسیار زیادی از رکوردشکنی سینما در سال 1402 (با 28 میلیون مخاطب و حدوداً 1200 میلیارد فروش) مرهون وجود آنها شد. «فسیل»، «هتل»، «هاوایی»، «شهر هرت» و «ویلای ساحلی» در مجموع با فروشی به میزان 830 میلیارد تومان توانستند سهم 70 درصدی از این رکوردشکنی را از آن خود کنند تا توجه دست‌اندرکاران سینما به ساخت فیلم‌های کمدی بیش از پیش جلب شود.

فارغ از پرداختن به چرایی و ریشه استقبال از فیلم‌های کمدی که خود موضوع مفصل دیگری است، یک موضوع مهم قابل طرح و بحث است؛ «آیا قرار است سینمای ایران در فیلم‌های کمدی خلاصه شود و شاهد تک ژانری باشیم؟»

تمساح خونی و سال گربه زیر سایه مست عشق

جدول فروش گیشه در روزهای ابتدایی سال 1403 باز هم در حال دامن زدن به پرسش فوق بود و رکوردشکنی‌های «تمساح خونی» و فروش بالای آن باز هم یادآوری می‌کرد که فعلا جایی برای ورود فیلم‌های غیرکمدی به پرده سنیما نیست!، اما حضور «مست عشق» ساخته حسن فتحی در صف اکران از نخستین روزهای اردیبهشت ماه، این گزاره را کمرنگ کرد. مست عشق از 5 اردیبهشت ماه اکران شد و تا به امروز (یعنی بعد از گذشت حدودا 10 روز) بیش از 46 میلیارد فروخته است.

این میزان فروش، مست عشق را در رتبه دوم فیلم‌های غیرکمدی از ابتدای سال 1402 تا به امروز قرار داده است، آنهم در شرایطی که رتبه نخست در اختیار انیمیشن «بچه زرنگ» با فروش 63 میلیارد تومان است و به نظر می‌رسد با ادامه روند فعلی فروش مست عشق، این فیلم می‌تواند رتبه نخست را از آن خود کند.

مست عشق و تابوشکنی در گیشه

یکی از ابعاد قابل بحث درباره مست عشق این است که فیلم جدید حسن فتحی یادآوری کرد "سینمای ایران تنها منحصر در دست کمدی‌سازان نیست و حتما سوژه‌ها و موضوعات دیگری هستند که می‌توانند اقبال مردم را به خود جلب کنند."

در شرایطی که تصور می‌شد ذائقه مخاطبان هنر هفتم در کشورمان به سمت موضوعات سطحی و صرفاً خنده‌دار بودن به هر قیمتی رفته، اما مست عشق نشان داد که اگر سوژه‌های غیرکمدی به درستی کاویده و انتخاب شوند، جا برای استقبال گیشه از آنها باز است. مست عشق سراغ یکی از مفاخر شعر و ادب ایران رفته و داستان زندگی چهره‌ای را روایت می‌کند که برای اکثر ایرانیان نام آشناست. اشعارش بارها و بارها در کتاب‌های فارسی دانش‌آموزان، برنامه‌های تلویزیونی و ترانه‌های خوانده شده توسط خوانندگان ایرانی بازخوانی شده و حس و حال علاقه‌مندان به ادب را دگرگون ساخته است.

اهمیت ساخت فیلمی نظیر مست عشق را باید از این جهت مورد بررسی قرار داد که راهی برای ساخت آثار سینمایی دیگری از مفاخر فرهنگ و ادب ایران باز می‌کند و این نوید را به دست‌اندرکاران سینما به ویژه تهیه‌کنندگان می‌دهد که برای جلب نظر مخاطب و کشاندن او به سالن سینما، به جز ساخت فیلم طنز، می‌توان سراغ موضوعات دیگر هم رفت. به ویژه اگر این موضوع، برگرفته از زندگی چهره‌های محبوب ایرانی مخصوصاً اهالی ادب و شعر باشند.

استاد مشهور ادبیات پارسی چه گفت؟

میرجلال‌الدین کزازی که از اساتید زبان و ادبیات فارسی است، در حاشیه اکران خصوصی مست عشق نکات مهمی را مورد اشاره قرار می‌دهد. او گفت: «از نگاهی فراخ و فراگیر، دید و داوری من درباره این توژینه داستانی یا فیلم این است که دست‌اندکاران و پدیدآورندگان آن در کار هنری که می‌خواسته‌اند کرد، کامدار بوده‌اند. توانسته‌اند به آن آماج‌ها و آرمان‌هایی که در سر می‌پرورده‌اند، دست بیابند. از این دید این فیلم یکی از اندک فیلم‌هایی است که من از دیدن آن، از آغاز تا انجام فیلم، شادمان و خشنود بودم. دم‌های دلپذیری را من به هنگام دیدن فیلم گذرانیدم اما چند ویژگی  بیشتر بر من کارگر افتاد؛ بجز کارگردانی که هر چه در فیلم می‌گذرد به راستی به گونه‌ای به او بازمی‌گردد زیرا اوست که سررشته‌ها را در دست دارد، خُنیا یا موسیقی فیلم بسیار  بشکوه ، کارساز و اثرگذار بود، به همان سان فیلم برداری آن. سه دیگر، آوابرداری این فیلم. از دید فنی این سه، نمود بیشتری در چشم من داشت.»

ساخت فیلم درباره نظامی؛ ادامه یک درک صحیح فرهنگی؟!

اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد که در ششمین مجمع جهانی گفت‌وگوی بین فرهنگی در باکو حضور داشت از ساخت فیلم سینمایی درباره یکی دیگر از مفاخر ادبیات ایران و جهان خبر داد و گفت: فیلم سینمایی «حکیم نظامی» با همکاری وزارت فرهنگ جمهوری آذربایجان ساخته می‌شود.

او تاکید کرد که قرار است برای مشاهیر ادبیاتی، فیلم‌های مشترک تولید شود و گفت: "در ترکمنستان برای مختومقلی فراغی همین کار را می‌کنیم، در پاکستان نیز برای اقبال لاهوری کاری را در دست اقدام داریم؛ در سفر هفته گذشته به پاکستان برادران و خواهران پاکستانی به ویژه در شهر لاهور از این موضوع استقبال کردند. ساخت مجموعه جدیدی را برای حکیم نظامی آغاز می‌کنیم؛ در همین راستا از همکارانم در وزارت فرهنگ جمهوری آذربایجان دعوت کردیم تا ما را در ساخت فیلم سینمایی در این باره کمک کنند."

اگر حرف‌های وزیر ارشاد جامه عمل بپوشد و ساخت فیلمی درباره حکیم نظامی جدی و عملیاتی شود، شاهد ادامه یک سیاستگذاری صحیح فرهنگی خواهیم بود.

انتهای پیام/